Oysa hep derlerdi gözleri aynı anası, burnu babası, ağzı ikisini de andırıyor ama tanıyana asıl halası. Peki kaderi?
…
Hüznü annesinden, yokluğu anneannesinden, küskünlüğü kocasından, acımasızlığı analığından, canı kendinden…
“Sen” dedi, “Benim için yaşarken öldün. Beni bıraktığın için değil, annemin gölgesini üstümden çaldığın ve beni dinlemediğin için. Sen baba, beni değil el olana inandığın için öldün.”
Bir nostaljik Şapka takıp, ne bileyim Avrupa’da veya Avrupa’yı bir semtimizde eski bir binanın önünde fotoğraf koyup şöyle yazanlar var: “Kesinlikle 1800’lerin insanıyım. Keşke 19. yüzyılda yaşasaymışım!” Yaşayamazdı. 12 yaşında öldürdün. Bademcik enfeksiyonundan hem de. Antibiyotik yoktu çünkü. Boş yapma, geç!
Kedi tekinsiz hayvandır. En minnoş kedi bile biraz psikopattır…
… çünkü kedi, karakter olarak tam bir Orta Doğuludur!
Keyfini düşkündür, her fırsatta yayılıp yatar. Ama hiç beklemediğin anda da üzerine bir enerji gelir, hayata saldırıp ekmeğini çıkarır. İşine geldiğinde sana yapışır, sıcacık tavırlarla kankan gibi davranır, çıkarı bittiğinde tanımazdan gelir. Gevşek gevşek dururken aniden etrafta hayali düşmanlar yaratıp onlara saldırır! Bu bir Orta Doğulu değil de nedir? Norveçli olabilir mi? Asla.