Gerçekten de bir şey olmuyordu; avuç içini dolduran tombul şakayıkları, sıcaktan bayılmış yaseminleri, açmak için akşamı bekleyen akşam sefaları, deniz yorgunları, çocukları öğle uykusuna yatırıp bir nefes almışları, sabah kahvesine doymuşları, akşam rakısına batıp çıkmışları, kimse, adanın hiç kimsesi yaz rehavetinden silkinip kendine gelmek istemiyordu.