"Benim öğrendiğim de bu işte. Kötülüğün çok sıradan olabileceği. Her gün gördüğüm, merhaba dediğim bir adamın bana bakıp, yüzüme gülümseyebileceğini. Bütün bu süre boyunca beni öldürmenin çeşitli yollarını düşünebildiğini."
Kötülük ölmüyor. Asla ölmüyor. Sadece yeni bir yüze, yeni bir isme bürünüyor. Bize sadece bir kez dokunması, bir daha çarpılmaya karşı bağışıklığımız olduğu anlamına gelmiyor. Yıldırım da aynı yere iki kere düşebilir.