Sığınağın yeterince sağlam değil. Her tarafından yaşam parçaları sızıyor. Ingmar Bergman
a divinis!
Quia pulvis es et in pulverem reverteris.
#52799308
Birisi bizim için gerçekten çok değerliyse, bunu ondan sanki bir suçmuş gibi gizlemeliyiz. Bu elbette pek sevindirici değildir, ama doğrudur. Bırakın insanları, köpekler bile büyük dostluklara katlanamazlar.
Evvel zaman içinde, Jack küçükken,
her an anneciğiyle olmak istiyordu
ve o çekip gidecek diye korkuyordu
daha sonra biraz büyüyünce
uzaklaşmak istedi annesinden
ve annesinin her an onunla olmak istemesinden korktu
büyüyünce jill'e aşık oldu
her an onunla olmak istiyordu
ve o çekip gidecek diye korkuyordu
biraz ilerlediğinde yaşı,
her an jill'le olmak istemedi
onun her an Jack'le olmak istemesinden ve
Jack her an onunla olmak istemiyor diye korkmasından korktu.
Jack Jill'i terk etmekle korkutuyor
çünkü Jill'in onu terk etmesinden korkuyor.
Bir oyun oynuyorlar. Oynamıyormuş gibi yapma oyunu. Oyunlarını gördüğümü belli edersem onlara, kuralları bozmuş olurum, o zaman cezalandırırlar beni. Onların oyununu oynamaktan başka çarem yok, oyunu gördüğümü görmeme oyunu.
Son bir yaşama hamlesiyle kendini yataktan yere atmıştı. Dizlerinin, kalçasının, omuzlarıyla başının yere çarparken çıkardığı sesi duydum. Ölüm onu yatağından def etti.
Tek bir isteğim vardı artık: yatakta, battaniyelerin altında kalmak, kendimi kaslarla sinirlerin, iradenin halsizliğine kapıp koyvermek, artık işin sonu gelmiş olsa da olmasa da beklemek, bir ölü gibi beklemek.