Bir gün bu kapıdan sen gireceksin
Biliyorum
Ergeç bu bekleyişin bir sonu gelecek
Yıllarca sonra
Öldüğüm gün bile gelsen
Bütün bu bekleyişlerimi ve öldüğümü unutup
Çocuklar gibi sevineceğim
Kalkıp sarılacağım ellerine
Sen gelinceye kadar
Pencerem kapalı duracak
Rüzgar gelmesin diye
Artık perdeleri açmayacağım
Gün ışığı girmesin diye
Sonra kahrolacağım
Bu karanlıkta, bu derin yalnızlıkta
Ve günlerce gecelerce haykıracağım
Nerdesin diye, nerdesin diye
Stefan Zweig in biyografilerini her zaman beğenmişimdir, bu kitabını da Nietzsche nin bilinmeyen yönlerini kendi kaleminden bizlere aktarıyor, keyifle tek solukta bitirilecek bir kitap...
Bir kuş beni yanına davet etti, peşinden uçtum, giderek hızlandım, ufacık kanatlarımı da çırparak, beyaz deniz uykuya daldı, her bir acım ve ahım uykuda...