Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol

Kadir avanaş

“Benim burada ne işim var?” Diye düşündüğünüz oldu mu hiç? Bir labirentin içindeymişsiniz ve kaybolduğunuzdan eminmişsiniz de, her bir dönemeci kendiniz yarattığınız için bu tamamıyla sizin suçunuzmuş gibi hissettiğiniz? Üstelik dışarı çıkmanızı sağlayacak birçok yol olduğunu da biliyorsunuz çünkü labirentten çıkmayı başarmış, dışarıda gülüşüp oynayan insanların seslerini duyuyorsunuz. Çalı çitlerinin arasından arada bir görüyorsunuz onları. Yaprakların arasından gelip geçen şekiller halinde. Öyle mutlu görünüyorlar ki onlara değil, bu işi onlar gibi yapamadığınız için kendinize kızgınsınız. Oldu mu hiç? Yoksa bu labirentte kalan bir tek ben miyim??
Sayfa 59 - DomingoKitabı okuyor
Reklam
Yapamadıklarımıza değil yapmak istediklerimize odaklanmalıyız.
Sayfa 56 - DomingoKitabı okuyor
Güvenli sandığım hayatımda, korktuğum ne varsa tek tek başıma geliyor… Dağlara karlar yağıyor, denizlerde gemilerim batıyor. Ölülerimi topluyorum teker teker avcuma. Ve onları gömüyorum kalabalıklar içinde tek başıma. Bunlara rağmen ve bunlara rağmen ve bunlara rağmen hayat devam ediyor dörtnala…
Sayfa 109 - Can yayınlarıKitabı okudu

Okur Takip Önerileri

Tümünü Gör
Her şeyi anlıyorum. Ama sanki anlamıyormuş gibi davranıyorum.
Sayfa 101 - Can yayınlarıKitabı okudu
Akılsız insanlar, sahip oldukları şeylerin değerini ancak onları başkasına kaptırınca görürler.
Sayfa 37 - Türkiye iş bankası kültür yayınlarıKitabı okudu
Reklam
Hiç aklından çıkarma insanların mutluyken bir anda her şeylerini yitirebileceğini. Sefaletin dışında yaşarken, zor günlere hazırlıklı olmalı. Çünkü hiç beklenmedik anlarda gelir en büyük felaketler.
Sayfa 20 - Türkiye iş bankası kültür yayınlarıKitabı okudu
Bir silgi gibi tükendim ben. Başkalarının yaptıklarını silmeye çalıştım: mürekkeple yazmışlar oysa. Ben, kurşun kalem silgisiydim. Azaldığımla kaldım.
Sayfa 598 - İletişim yayınlarKitabı okudu
Nasıl yaşadım on yıl bu evde? Bir gün duvara bir resim asmak gelmedi mi içimden? Ben ne yaptım? Kimse de uyarmadı beni. İşte sonunda anlamsız biri oldum. İşte sonum geldi. Kötü bir resim asarım korkusuyla hiç resim asmadım; kötü yaşarım korkusuyla hiç yaşamadım.
Sayfa 594 - İletişim yayınlarKitabı okudu
Öğret bana, nasıl unutulur düşünmek?
Sayfa 13 - Türkiye İş bankası kültür yayınlarıKitabı okudu
Düşünün, düşünün ama durup dururken düşünmeyin. İşinizde çalışırken düşünün. Ev satın alırken düşünün. Çocuklarınızın geleceğini geleceğini düşünün. Yalnız, akşam evde otururken, durup dururken düşünmeyin.
Sayfa 556 - İletişim yayınlarKitabı okudu
Reklam
Beni bir gün unutacaksan bir gün bırakıp gideceksen boşuna yorma derdi boş yere mağaramdan çıkarma beni alışkanlıklarımı özellikle yalnızlığa alışkanlığımı kaybettirme boşuna tedirgin etme beni bu sefer geride bir şey bırakmadım tasımı tarağımı topladım geldim neyim var neyim yoksa döktüm beni bırakırsan sudan çıkmış balığa dönerim bir kere çavuş olduktan sonra bir daha amelelik yapamayan zavallı köylüye dönerim beni uyandırma
Sayfa 473 - İletişim yayınlarKitabı okudu
Bence bir insan delirmeden de hassas olabilir, önemsiz şeylerle kırılabilecek, yalnızca acı sözlerle bile ölebilecek insanlar vardır.
Sayfa 154 - Can yayınlarıKitabı okudu
…Bir insana içini açması ne kadar zordu; ne ince hesapları vardı.
Sayfa 429 - İletişim yayınlarKitabı okudu
Ben iç dünyama dönüyorum. Orada hayal kırıklığına yer yok.
Sayfa 425 - İletişim yayınlarKitabı okudu
Bütün hayatımızı yersiz çekingenliklerle mi geçireceğiz Olric? Cesareti yalnız kafamızda mı yaşayacağız?
Sayfa 357 - İletişim yayınlarKitabı okudu
288 öğeden 1 ile 15 arasındakiler gösteriliyor.