Osman

Aykırı düşünen buharlaşır.
Kuşkusuz, bir de "düşüncesuçu" vardır. Sözgelimi, günce tutmak bile tehlikeli bir suçtur. Düşünce Polisi sürekli ensenizdedir. Tutuklamalar her zaman geceleyin yapılır. Ansızın irkilerek uyanırsınız, hoyrat bir el omzunuzu sarsar, gözlerinize ışıklar tutulur, yatağınızı acımasız yüzler çevreler.
Reklam
Yandı Çukurağğ... Yandı...
“Gözleri donuverdi. Baktım ses soluk yok. Çocuk kucağında. Baktım ses soluk yok. Güneş tepeme işlemiş. Bir hoş oldum. Gerisini bilmiyorum. Kendime geldim ki ne göreyim, tozun toprağın içine belenmişim. Her yanım sızlıyor. Atı, arabayı koydunsa bul. Seğirttim şimdi. Sarı sıcağın altında… Beygirler, dedim, ya götürüp bir dereden yuvarladılarsa? Dirisi gün görmedi… Ölüsü, dedim, ölüsü olmasın irezil.”
Görünüş, gösteriş, maskeler...
Caddede hayat, görünüş ve görülmek üzerine odaklanmıştı. İnsanlar varoluşlarını unutarak , 'BEN GÖRÜNDÜĞÜM ŞEYİM' der hale gelmişlerdi.

Reader Follow Recommendations

See All
Hiçlik yokluktur, yaşamın son sınırıdır. Yokun ötesinde yok olamaz. İnsan hem kendi varlığını hem de diğer nesnelerin varoluşlarını bir hiç olarak görmeye başladığında, onun için yaşam zaten bir şekilde sona ermiştir.
"Bir ben var benden içeri " kurtulamadığım bir urgan gibi ....
Daha sonraları anlayacaktı ki , hayatta insana en çok sıkıntı veren kendi ben'idir. İnsanın sorunları ben'inin kendisiyle ilişkisinden kaynaklanıyorsa, o derde devayı da başka yerde bulamaz.
Reklam
Reklam
54 öğeden 16 ile 30 arasındakiler gösteriliyor.