Elif
@KatreiHayal
* Umut; Belki gelecek sayfadadır,kapatma kitabı...
İnsan; Hissettiğini unutmaz..¶
Papaتya م
حفظة ~
83 reader point
Joined on February 2019
Şu anda okuduğu kitaplar
Okuma Hedefleri
"Allah," dedi birden, 'dünyayı insan için var etti doğru, lakin insanı dünya için değil. Dünyaya sahip olmak için değil Allah'ın kudretine şahit olmak için geldik.'
..."insan kendini hep tam sanır. Ondan aşağı olan her ne varsa kendini ondan büyük, ondan yüksek zanneder. Kibir kendini meydana çıkaracak bir sebep bulur hep. Ama sen hakir görme beni. Gözünde büyütme de.. hakir görürsen sen yenilirsin, büyütürsen de ben.."
İnsan bir şeye inandığında onu yaşaması da gerekiyor sanırım. İnandığı için bir şeyler yaptığında kendini hafiflemiş hissediyor. Yoksa sadece kuru bir "inandım" demek bir mana taşımıyor. Hatta yük oluyor bu cümle, insan onu taşıyor. Kendinden daha ağır oluyor.
Reader Follow Recommendations
...Çok Allah'ındır az bizimdir. Çok olan Allah'tır az olan bizizdir... Ve kazanmak ne haddimize. Allah verir, biz verdiği kadarını alır, şükrederiz..~
Benim bir sınırım vardı, göstermeden önce görmeliydim. Oysa yazanın sınırı yoktu. Görmese de hayal edebiliyordu. Ben gerçeğin peşindeydim, yazar ise hayalin. Hangisi daha gerçekti?
Ben düşmanım aslında sana. Ama sen düşmanına âşıksın..
(Kibir)
"Ben bekletmeyi sevmem baba." Dedi. "Yapmayıp merak edeceğime, yapar pişman olurum."
Sayfa 73Kitabı okudu
..Ama dua böyle bir şeydi demek ki. En olmaz dediğin anlarda sıkıca sarılacağın bir ipti o ve kopmazdı sen koparmazsan.
"Evlat yol kaybedilmez. İnsan kaybolur. Yoksa yol, olduğu yerde durur, bilesin.."
Görmek sınır koymakmış, anladım. İnsan sadece gördüğü kadar sanırmış dünyayı, yeni öğrendiklerini bile gördüklerine benzeterek anlarmış.
KELİMELERİNDE CANİ VARDIR, ONLARINDA İÇİ ACIR VE ONLAR DA KORURMUŞ İNSANI, ANLADIM.
Oysa insan sadece gördüğünü sanıyormuş. Daha doğrusu görmeden de boş boş bakıyormuş.
Yaşadığımız her şey var ile yok arasındadır. Ama insan bir şeyin varlığına alıştıkça yokluğunu ve yok olabileceğini unutur..
Unutma; geçmişe bakarak yaşarken geçmiş geçmez ama gelecek geçmiş olur.
İnsanoğlu dünlerin esiri değil, eseridir.. Çünkü geçmiş geleceğin anahtarıdır ve yaşadığın her şey seni yaşayacaklarına götürürür...