“Becerileri ne kadar güdük kalmışsa o kadar kendini överler. Hep birilerinin ayağına dolanır, onlarla birlikte görünür, elinden geldiğince geniş yer kaplamaya çabalarlar.”
“Hayat da tiyatro oyununa benzet bir şeydir, maskesi düşene kadar herkes bu oyunu sürdürür. Hayattır nitekim insanlara olduklarından farklı roller biçen…”
“Kendinden nefret eden biri bir başkasını sevebilir mi? Böyle biri kendiyle kavgalı olan başka biriyle uyum içinde olabilir mi? Kendine eziyet çektirip yine kendi kendine çok bilmişlik taslayan böyle bir insan başka birine huzur verebilir mi?”