Sen misin,
Sen olduğuna inanmak üzereyim.
Uzun zamandır beklediğim gerçek, sen misin? Bekliyordum...
Benzermiş. Gerçek ruh eşleri birbirine benzermiş. Sen de benziyorsun. Aynı kökenden bile geliyormuşuz.
Sessizliğimiz, sakinliğimiz, rengimiz, saçımız, düşüncelerimiz, hareketlerimiz, bu kadar çok benzerlik normali aşıyor.
Eğer sensen ben artık her şeyin iyileşmesini istiyorum. Umutlanmayı özledim çünkü. Tüm endişelerin, tüm korkuların üzerine gidebilmeyi unuttum. İyileşebliceğime olan inancı hatırlatmayı unuttum yine kendime. Aslında benim de mutlu olabileceğimi unuttum. Tüm korkuların aslında yenilebileceğini unuttum. Dualarıma gelen yanıtlardan bir parça olduğuna inanmak istiyorum şimdi. Ruhuma iyi gelen tüm ilaçları içmeliyim. Zor olsa da, imkansız değil ama değil mi?
Ne kadar karmaşık olursa olsun bu dünya, ben asla mutluluğumu bulmadan pes etmeyeceğim bu yarışta...