... Ne var ki ayrılığın adı kötüye çıkmış
Yoksa bin yıl daha yaşamak isterdim
Ve seni bin yıl daha ayrılıklar içinde
sevmek isterdim.
Ama biliyorsun, nihayet ben de insanım
Umutsuzluğa düştüğüm anlar oluyor.
Hiç gelmeyeceksin sanıyorum
O zaman kurşun gibi bir korku,
Saplanıyor kalbime...
Katran gibi bir yalnızlıktır sarıyor içimi,
Yalnızlığımdan utanıyorum...
Temmuz çoktan bitti.
Ağustos da bitecek
Eylülde ellerin üşüyecek, ısınmak için geleceksin.
Biliyorum!
Eylül tam bu işe göredir;
Gel bağışlayalım birbirimizi...
"Her yapıt, yaratıcısını değeri kadar eksiktecektir. Sahip olduğu bütün bilgi, düşünce ve yetenekleri yapıtlara dönüştürmüş bir yaratıcı, 'ben' den ibret kalacaktır. 'Ben' se, hiçlik içindeki insandır."
"Uzaklaşmak doğaldır... İlişkilerin zaman içinde sıcaklığını yitirmesi doğaldır. Geçmişe özlem duymak sadece zaman kaybıdır. Zihin her şeyi tüketir ve sadece düşünce üretir. Tüketimin ve üretimin sürmesi için zihnin genişliyor olması gerekir."
"Tesadüf seni önüme çıkarmasaydı, gene aynı şekilde fakat her şeyden habersiz yaşayıp gidecektim. Sen bana dünyada başka türlü bir hayatın da mevcut olduğunu, benim bir de ruhum bulunduğunu öğrettin. "
"Aşk hiç de sizin söylediğiniz basit sempati veya bazen derin olabilen sevgi değildir. O büsbütün başka, bizim tahlil edemediğimiz öyle bir histir ki nereden geldiğini bilmediğimiz gibi günün birinde nereye kaçıp gittiğini de bilmeyiz."
"Bir kitabı okurken geçen iki saatin ömrümün birçok senelerinden daha dolu, daha ehemmiyetli olduğunu fark edince insan hayatının ürkütücü hiçliğini düşünür ve yeis içinde kalırdım."