Ketebe
@Ketebe_
ايشكو ل
Kitap boş vakitte okunmaz, kitap okumaya vakit ayrılır. || Ömer Tuğrul İnançer
.
Lise Mezunu
25 okur puanı
Mayıs 2019 tarihinde katıldı
Yine Reddet Beni
Yine reddet beni, aynı bakışlarla, tam burda
Kalbimdeki düğümü bur, korkma, daha çok sık
Unutulmak ölümdür, unutarak öldür
Umudumu yeşertme, rüzgârımı biç, ellerimi kurut
Annem hikâye anlatmıyor artık, suskun
Yüzünde kaygılı cümleler ve çıplak bir ağaç
Say ki hiç doğmadım, sanki yokum, belki hiç
Gözlerimi kapat, ümidimi tüket, kıyında boğ
Kirlenir dilim dilinde, düşlerim tükenir karanlığında
Taşları dinlerim, kalemin burçları yıkılır sonra
Sonra solmuş mektubumda bitimsiz bir avaz
Dudaklarımı arala, ses tellerimi kes, kahrını yaşat
Ölü bir yıldız kayıyor göğümde, zaman çekiliyor kozasına
Gök tutuşuyor, yüzünde soğuk bir veda, buzzz
İşte tam sırası, önce büyüt sonra ihanet ettir çocukluğuma
Mevsimsiz soğuklar ve tanıdık boşluklarla yine reddet, durma!
Sulhi Ceylan
"Benim hayatımı yargılamadan önce benim ayakkabılarımı giy ve benim geçtiğim yollardan, sokaklardan geç. Benim takıldığım taşlara takıl yeniden ayağa kalk ve aynı yolu tekrar git benim gittiğim gibi anca o zaman beni yargılayabilirsin."
İnsan yeteri kadar akil,
Öngörülemeyecek kadar zalimdir!
Yeter ki
Gözü dönsün..
#mekselinamirza
Okur Takip Önerileri
-Sev; geri kalma, ama sevgin sana huzur versin. Cefa verecekse bu inat olur manası menfaat olur.
-Sev; geri kalma, çünkü sevgide cefa olmaz kaybetmek de bir kazançtır, yeni bir kale daha fethetmektir...
-Sev. Yeterinde yurdunda kendi kalende..
S.Oran
Etki ve tepki.. Zaman ve sabır..
Siyahı beyazdan ayıran iki usta.
S. Oran
Ben insanım
Heyyy su kara gök sana yemin olsun
Ay yıldız ve ışığın anası güneş sana yemin olsun
Altın başak, heyyy arsız lokma sana yemin olsun
Ben insanım
Anamın nasırından, avucunun kesiğindenim
Gövdem yok, dalım, budağım, arafım, tarafım yok.
Olmazım, bitmezim, sıram, sonum yok
Hem şerefim de öyle çok engin değil her candan
Üç beş
Uçurumun kenarındayım Hızır
Ulu dilber kalesinin burcunda
Muhteşem belaya nazır
Topuklarım boşluğun avcunda
Derin yar adımı çağırır
Dikildim parmaklarımın ucunda
Bir gamzelik rüzgâr yetecek
Ömer Lütfi Mete
Süleyman Çobanoğlu - Lamba
Güneş asılsız çıktı ve ışıklar tükendi,
İkimiz de titreyen fitillere kapandık.
Tahtını kurmak için gözlerini beğendi,
Ağırladık geceyi konuk ettik ve andık.
Uyu! Yediveren gülleri bahçemizdedir…
Ve sevdan arsız sarmaşıklar gibi içimde.
Dertlerimiz ya uzakta bir denizdedir
Ya saçlarından sonra unuttuğum mevsimde
Az sonra avuçların uyanacak… ve sesin
Bir çiçeğe su gibi üstüme dökülecek,
Ama bırak, bırak da içten içe titresin
Şu küçücük lambanın nesi var götürecek.
BİR DANIŞANININ DOĞAN CÜCELOĞLU'NA YAZDIĞI O YAZI:
Her akşam babam eve geldiğinde yüzlerimize bir ciddiyet yamardık. Onun gelişiyle bir kasver dolardı eve. Birbirimize hiç söyleyemedik bunu ama akşamın olmasını, babamızın eve gelmesini hiç istemezdik... Tüm kardeşler bilirdik ki; babam kapıdan girerken çocukluğumuz pencerelerden uçar giderdi... Yılda birkaç gün başka şehirlere gittiği olurdu. İşte evde olmadığı o günlerde, kardeşlerin arasında gizli bir bayram ilan edilirdi. Herkes bilirdi bu sevincin sebebini fakat kimse bunu söyleyecek cesareti kendinde bulamazdı. Cesaret dememeli aslında buna; birimiz eğer böyle bir şeyi söyleyiverirsek, "Ben babamı sevmiyor muyum yani?" tereddütüyle baş başa kalmaktan korkardık belki de... Kendi bildiğince seviyordu muhakkak bizleri. Allah razı olsun, karınlarımızı hep tok tuttu. Fakat bir insanın gönlünün doyması, karnının doymasından daha önemliymiş... O da bilmiyordu bunu, o da bizim gibi gönlü aç büyümüştü...***
Bir Jinekolog anlatıyor:
İyi tanıdığım bir hastam aradı bir gün. Telaşlıydı. Sesi titriyordu.
-Doktor bey yardımınıza ihtiyacım var. Bebeğim bir yaşında bile değil, ve ben yine hamileyim. Başka çocuk istemiyorum.
- tam olarak benden nasıl bir yardım istiyorsunuz dedim.
-kürtaj olmak istiyorum, dedi.
Biraz düşündüm ve bak, aklıma bir fikir geldi. Daha iyi ve daha az riskli, dedim.
Kadın çok sevindi.
Bak dedim. Çocukların anneleri için eşit olduğunu söylerler. Doğru mu?
-Evet, dedi.
İlla birini öldüreceksen, doğmuş bebeğini öldür.Böylece hem bebeğin doğana kadar dinlenmiş olursun, hemde cerrahi bir operasyondan kurtulmuş olursun dedim.
-Aman Allahım, siz bana çocuğumu öldürmemi mi teklif ediyorsunuz.
-Hayır, onu siz söylüyorsunuz. Ben sadece hangisinin öldürüleceğinin daha avantajlı olacağını söylüyorum.