Akıl olmayınca duygu gerçekten her şeyi götüren bir akıntı gibidir ama duyguların yola sokmadığı akıl da insanların boğazından geçmeyecek kadar acı ve sert bir lokmaya benzer.
Georgiana, senden daha işe yaramaz ve anlamsız bir hayvanın yeryüzüne gelmesine kesinlikle izin verilmemiştir. Senin doğmaya hakkın yokmuş çünkü hayatını boşa harcıyorsun. Aklı başında birinin yapacağı gibi, kendin için, kendi başına ve kendinle yaşayacağına, zayıflığını bir başka insanın gücüne bağlamaya çalışıyorsun. Eğer böyle şişko, zayıf karakterli, kof, işe yaramaz bir şeyi yüklenecek kimse bulunmazsa sana kötü davranıldığını, ihmal edildiğini, mutsuz olduğunu haykırıyorsun. Bu yüzden, varoluş senin için sürekli bir değişiklik ve heyecan sahnesi olmak zorunda, yoksa dünya sana zindan oluyor, sana hayran olunmalı, sana kur yapılmalı, iltifat edilmeli müzik, dans ve sosyete içinde yaşamalısın yoksa sararıp solar, ölür gidersin. Senin, kendi çaban ve kendi iraden dışındaki çaba ve iradelerden bağımsız olacağın bir sistem kurmaya aklın da mı yetmiyor?