"Ama yanlış yoldasın
Mevsimlerin hızını görmüyorsun
Dalında duran çiçeğin inceden düşüşünü izlemiyorsun
İnsanların düşmesinden haz alıyorsun
Çok geçmeden toprağa karışıp çürüyecek olman umrunda değil
Sahte yazgına aldanmışsın
Duruşunu iyi sanıp ufak bir rüzgarda yıkılacağını
bilmiyorsun
Güzel kılıflar uydurmuşsun uğraşlarına, yalanlarına
Ama yanlış yoldasın
Amansız servetler biriktiriyorsun dışında, gönlünü ihmal ediyorsun
Ne tuhaf bir yaşam
Öğrenmeyeceksin yolun sonu gelmedikçe
Ve öğrenmeyeceksin başka duyguları
hissetmedikçe..."
/Özgür Bacaksız /
Öğrenemeyeceğiz,
hissettiklerimizle yaşadığımız hayat arasındaki uçurum bu denli açıldıkça...