On Kişiydiler tek kelimeyle benim için korkunçtu. Özellikle içerisindeki şiir ile bu korku beni üç'e beş'e katladı diyebilirim. Karakterlerin anlatılışı olayın örgüsü beni büyüledi bu işin piri benim için Agatha Chrıstie bir kez daha anladım. Her biri ürkütüc sırlar taşıyan on kişi, Devon kıyısında bulunan Asker Adası'ndaki ıssız bir malikaneye davet edilirler. Ancak malikaneye giden grubu bir sürpriz beklemektedir, zira ev sahibi Bay ve Bayan Owen ortalarda yoktur. Konuklar bir süre sonra gizledikleri sırları birbirlerine anlatmaya ve teker teker ölmeye başlarlar.
On küçük zenci yemeğe gitti,
Birisi kendisini boğdu ve kaldı dokuz.
Dokuz küçük zenci çok geç kalktı,
biri uyuyakaldı, kaldı sekiz.
Sekiz küçük zenci Devon'da geziye çıktı,Biri kayboldu, kaldı yedi. Yedi küçük zenci odun kırdı,
biri kendisini kesti, kaldı altı.
Altı küçük zenci kovanla oynadı,
bir balarısı, içlerinden birini soktu, kaldı beş. Beş küçük zenci mahkemeye gitti,
Biri idam cezası aldı, kaldı dört.
Dört küçük zenci denize gitti,
Birini balık yuttu, kaldı üç.
Üç küçük zenci hayvanat bahçesine gitti, Birine ayı sarıldı, kaldı iki. İki küçük zenci güneş altında oturdu,
Biri güneşte kızardı, kaldı bir.
Bir küçük Kızılderili tek başına kaldı.
Gidip kendisini astı ve hiçbiri kalmadı.
