İbrahim’e Methiye kısmı bence çok güzeldi.
Özellikle şu cümleler beni cok etkiledi:
‘’Ama İbrahim iman etti, ve böylece genç kaldı; çünkü hayatın oyununa gelip hep en iyisini ümit edenler çabuk ihtiyarlar; en kötüsüne hep hazırlıklı olanlarsa erken ihtiyarlar; ancak iman edenler ebedi gençliği muhafaza eder. Bu hikayeye bunun için şükürler olsun. Zira Sara yaşını başını almış olsa da annelik zevkini arzulayacak kadar, ve İbrahim saçları kırlaşmış olda da baba olmayı isteyecek kadar gençti. İmanın buradaki dışsal mucizesi gerçekleşenin, tam onların umduğu gibi olmasında yatıyor, imanın buradaki manevi mucizesiyse, İbrahim ve Sara’nın arzuyu hissedecek kadar genç olmalarında, ve imanın, onların arzusunu ve dolayısıyla gençliklerini korumasında yatıyor.’’
Bu kısım birçok ders çıkarılabilecek nitelikte. Özellikle imanın diri ve genç tutmasının Müslümana yaraşır bir nitelik olması gerektiği, bunu iliklerimizde hissettiğimiz sürece de aslında imanımızın diri olması bizim çoğu isteklerimizi koruduğunu düşünüyorum.
Kitabın okuduğum kısmından kendi payıma çıkardığım bunlar.
