Günlük yaşama alışıp hep kendi kendileriyle olan kimseler için ölüm, yok oluşun korkunç yüzüdür. Ne yüce ruhlardır onlar ki, Tanrı'nın sözünü duyup ölmeden önce ölürler... Dirilirler...
Zor, çok zor bir savaş olacaktı şüphesiz...
Korkaklar kaçacak, yiğitler direnecekti...
Ama sonunda zafer inananların ve "Hak"tan yana, "Hakk"ın yanında olanlarındı...
"Izdırabın sonu yok sanma, bu âlem de geçer,
Ömr-i fâni gibidir; gün de geçer, dem de geçer,
Gam karar eyliyemez hande-i hurrem de geçer,
Devr-i şâdi de geçer, gussâ-i matem de geçer,
Gece gündüz yok olur, an-ı demâdem de geçer."
Neyzen Tevfik
"Sanma şâhım herkesi sen sâdıkâne yâr olur
Herkesi sen dost mu sandın belki ol ağyâr olur
Sâdıkâne belki ol âlemde bir dildâr olur
Yâr olur ağyâr olur dildâr olur serdâr olur"
Sayfa 43 - Mecra Yayınları - Yavuz Sultan Selim HanKitabı okudu