"Dostum! Musibet istediği kadar büyük olsun;
Dinç ve sağlam insanda devamlı değildir.
Bir gün sana da gelse ona mağlup olma;
Ayağın kayar da belaya düşersen sızlanma!
Belaya uğramış nice insan vardır ki,
Sadece sabır yoluyle onu defetmiştir.
...
Hüdhüd dedi ki:
- Ey gafil, bu dünyanın kederi de sevinci de bir yel gibi geçip gider. Ömür bitince, sanki hiç yaşamamış gibi olursun. Geriye hiçbir şey kalmaz. Madem dünya durmuyor geçip gidiyor sen de ondan geç. Ona öyle bakıp durma.