" Sus kimseler duymasın ,
Duymasın ölürüm ha . "

"Kurtuluşumu, her şeyimi, dünyayı sevmemi sana bağladım ..."

Suskun, uzanmış, seni yaşıyorum.

Gözlerinden öperim cânım. En çok da burnundan. Gülme, ciddi söylüyorum

" Sabah gözlerimi sana açarım. "

Nemsin be ? Sevgili, dost, yâr, arkadaş... hepsi . En çok da en ilk de leylâsın bana .

Uçan kuşum , akan suyumsun. Seni anlatabilmek seni.

— Niçin gelmiyor?
— Gelecek.
— Artık gelsin. Ben öldüm..!