Seni seviyorum ve yalnız seni görüyorum. Seninle ilgiliyim başka her şeyi unutuyorum. Sözün gelişi değil bu ; ben sözümün eriyim başka anlamları olsaydı sözlerimin başka anlamlara uygun kelimeler bulurdum...
Öyleyse, bende hayatımın sonuna kadar aynı yerde kımıldamadan oturacağım. Herkes istediği kadar koşsun. Beni anlayacak insan , oturduğum yerde de beni bulur ...
Ve genç kız sustu , sustu ve sustu. Fakat bu cümleyi fısıldarken gözünden akan yaşa engel olacak ne gücü vardı ,ne de takati.
" umarım hayallerimi yaşayanlar hakkını veriyordur..."