Ben hep giden oldum. Hep bir yerlere giden. Her an toplu durdu eşyalarım. Yine giderim diye.Her gittiğim yer de gurbet oldu bana. Hep yersiz, hep eğreti kaldım. O yüzden gidecek yeri değil de, kalacak yeri olmalı insanın. En azından bir kalbin, bir duanın içinde kalabilmeli…