Bak, ne diyor: 'Olgunlaşmamış insanın özelliği, bir dava uğruna soylu bir biçimde ölmek istemesidir, olgun insanın özelliği ise bir dava uğruna gösterişsiz bir biçimde yaşamak istemesidir.
Çavdar Tarlasında Çocuklar
Spoiler içerebilir.
Salinger'ın başka romanı veya hikayesi var mı bilmiyorum ama Çavdar Tarlasında Çocuklar okuduğum ilk kitabıydı. Yazarın üslubu o kadar içten ve doğal ki.. asla yapmacık durmuyor, olaylar sırıtmıyor.
Kitapta bir gencin birkaç gününe tanıklık ediyoruz, o gencin gözünden. Sonu tam olarak istediğim şekilde değildi, daha doğrusu bir sonu yoktu. Kafamda birkaç son ve senaryo kurmuştum ama kitap beni sürekli şaşırtıp farklı bir yol izledi. Normalde bu şekilde açık uçlu biten kitapları hiç sevmem ama nedense bunu çok sevdim. Az önce bitti, içim sıcacık oldu.
Toparlamak gerekirse eğer okuma durgunluğu gelmişse üzerinize okuyabileceğiniz bir kitap. Sizi yormuyor. Oldukça akıcı ve sürükleyici, dili sade, içi yumuşatan, yorgunluk alan bir kitap.