Mr M. (@Loopingisfun) 1000Kitap'ta

Gerçek samimiyetlerin uzaklaşmakta olduğu bir dönemden geçiyoruz Sanırım bu yüzden çok kalabalık toplumlarda bile yalnızlık duygusu içimi kemiriyor Çünkü sahte gülüşlere artık kanmayacak kadar yorgunum Ruhumun sömürüldüğü değil de kendime ayırdığım muazzam derin sessizlik bile artık daha değerli bir durum haline gelmeye başladı Zira sayısız arkadaşlığın ve dostluğun manevi boyutunun özünden uzak ve sembolik bir anlam taşıdığını yavaş yavaş fark ediyorum İşte aslında oluşan bu farkındalık insanın ruhunu infilak ediyor Anlaşılmadığın yerde çiçekler açmıyor aksine tüm benliğimle emek verdiğim rengarenk çiçeklere bile insanlar kişisel çıkarları doğrultusunda çok kolay bir şekilde ezip geçiyor İçimde büyüttüğüm duygular bu çağ ile örtüşmüyor artık bunu anladım.