Kısa, öz, canınız kısa sürede polisiye okumak istediği vakit tereddütsüz o an ki polisiye açlığınızı bastıracak hap bir kitap. Yazarın kitabın sonunda polisiye yazmanın yirmi kuralını vermesi de bugüne kadar hiçbir kitapta rastlamadığım bir durum bana biz de ki Ahmet Mithat efendiyi anımsattı, anlatımını istediği herhangi bir yerde kesip okuyucu bilgilendirmesi gibi. Ama en azından S.S. Van Dine bunu kitabının sonunda hikayenin bitiminde yapmış.
Kış CinayetiS. S. Van Dine · Labirent Yayınları · 201246 okunma
İKİ ŞEHRİN HİKAYESİ/Charles DİCKENS
Dünya klasiklerini her zaman sevmişimdir; ruhu doyuran ve insanı düşünmeye iten hikayeleri var. Klasiklerde beni zorlayan tek şey yabancı isimleri ve karakterleri oturtmak oluyor. Bu sebeple başta ilerlemede zorlanıyorum ama sabırlı olup ilerledikçe böyle bir kurgudan mahrum kalmadığım için iyi ki diyorum, iyi
Kitabın ilk yarısı ile ikinci yarısı arasında farklı hissettiğimi düşünüyordum fakat hüsran yaşadım diyebilirim. Ahmet Ümit'in ilk okuduğum kitabı değildi fakat kendisinin yazmış olabileceği ilk kitabı mı diye düşünmeden edemedim ve araştırdım, ilk kitaplarından değil. Uslup, konunun işlenişi acemice geldi. İlk yarıda olay yok tasvir var ikinci yarıda olaylar başladı sandım yine de istediğim heyecanı yakalayamadım. Ha yazar, yazımı okusa diyebilirki ilk yarısında ki ipuçlarını görmüyor musun ben de kendi cümlesiyle cevap verebilirim."Polisiye romanlarında yazar en büyük otoritedir. Okurla sürekli oyun oynar. " Okuyucuyla oyun oynayarak ipuçlarını ancak son sayfaları okuttuktan sonra akılda bir ampul yanmasını sağlamak polisiye romanın başarısı mıdır?Ben okuyucu olarak sonucu okuyucunun tahminden bu kadar uzaklaştıran romanları ve yazarları başarılı bulmuyorum. Ve bu uzaklaştırma Ahmet Ümit de genel olarak tarikatlar üzerinden oluyor. Velhasılkelam sadece son on sayfası tatmin edici geldi bana. Polisiye roman okumaya yeni başlayanlar için tavsiye edebilirim ama bu işin kurdu olmuşlar için tavsiye edebileceğim bir kitap değil.
