Mahir Amca
@MahirAmca
Okuduğum şiirleri dinlemek için: youtube.com/@Mahiramca
Türk Dili ve Edebiyatı
Doktora
23 Aralık 1984
20 kütüphaneci puanı
4421 okur puanı
Ağustos 2016 tarihinde katıldı
Okuma Hedefleri
Mahir Amca yorumladı.
Sizin hiç babanız öldü mü?
Benim bir kere öldü kör oldum
Yıkadılar aldılar götürdüler
Babamdan ummazdım bunu kör oldum
Siz hiç hamama gittiniz mi?
Ben gittim lambanın biri söndü
Gözümün biri söndü kör oldum
Tepede bir gökyüzü vardı yuvarlak
Şöylelemesine maviydi kör oldum
Taşlara gelince hamam taşlarına
Taşlar pırıl pırıldı ayna gibiydi
Taşlarda yüzümün yarısını gördüm
Bir şey gibiydi bir şey gibi kötü
Yüzümden ummazdım bunu kör oldum
Siz hiç sabunluyken ağladınız mı?
Sayfa 26Kitabı okudu
Cemal Süreya “Sizin Hiç Babanız Öldü mü?” şiirini, babası öldüğünde değil (basit bir hesapla şiir 1953’te yazıldı, babası ise 1957’de hayatını kaybetti), babasına, evlenmesine karşı geldiği için kırıldığında yazmıştır. Kendisi nişanlanmış ve babası da evlenmrsine karşı gelmiştir. Bu yüzden bu kırgınlıkla eline kalem kağıdı alır ve bu şiiri yazar. Bu şiiri yazmasındaki etkenlerden birisi de, Cemal Süreyanın babası genelde dışarıda çalışırdı ve eve pek uğrayamazdı. Üvey annesi de bu dönemde kendisine işkenceler etmiş, hatta bir keresinde Cemal Süreya yı banyoda yıkarken, yıkadığı suyun içine onu zehirleyecek bir madde koymuştur ve Cemal suyun mavi olduğunu görünce ve kokusunun da farklı olduğunu hissedince banyodan kaçmıştır.
Allah tüm anne babaları başımızdan eksik etmesin ve vefat edenlere rahmet, kalanlara da uzun ömürler ve sabırlar dilerim.
Teşekkür ederim yorumunuz için.
Her kalbe dokunan şiir olmasındaki etkenlerden biri de bu olsa gerek.
Mahir Amca yorumladı.
Bazı insanların (siz de o kişiyi sevseniz bile) size aşırı değer vermesi, sevgisini sürekli dile getirmesi, şahsınızın ve yaptığınız küçücük şeyin bile onun dünyasında büyük bir anlama dönüşmesi sizi bir yerden sonra rahatsız ediyor mu? Bu aleni sevgi tezahürü hoşunuza mı gidiyor?
Bu soruyu hemcinsleriniz açısından sorma niyetindeydim aslında ama eşiniz/ilerideki eşiniz açısından da düşünebilirsiniz.
Sevmek, mübalağa sanatıdır. Bazı insanlar sevgiyi kaldıramaz, ilgiyi kaldıramaz. Zira sevgiyi bilmezler, tanımazlar. Tıpkı dostoyevskinin hapisteyken gördüğü ve herkesin tekmelerken, yanına gidip sevdiği ve akabinde köpeğin acı acı havlayarak ve ağlayarak oradan uzaklaşması gibi.
Sevilmek de asil insanların kaldırabileceği bir duygudur.
1 önceki yanıtı göster
Fikrinize saygı duyuyorum zaten yorumları merak ettiğim için bu soruyu sordum ama bana göre ilgiyi kaldıramamanın sebebi sevgiyi bilip tanımamak değil. Sevginin de aşırısı ve saplantılı hâli var. O kişiyi çok sevdiği için başkaları ile görüşmesine tahammül edememek, sevdiği için sürekli yanında tutmak istemek bencillik ve hastalıklı kıskançlığa doğru gidiyor. Sevgi, beraberinde saygı, fedakarlık gibi kavramları getirmiyorsa seven kişinin duygu yoğunluğundan ibaret kalıyor. Hakiki sevgi asil insanların işi fakat içi boşaltılmış sevgi kavramı karşı tarafı manipüle etmekten ibaret kalıyor.
Mahir Amca bir yorumu yanıtladı.
Ne çok insan var bu şehirde.
Yalnız sen,
Bir tek sen yoksun.
Hep öyle olur zaten;
Karanlık gökyüzüne,
Kimse kanat açmaz.
Herkes maviye uçar.
Bu şehir karanlık,
Sen, mavi peşinde.
Mahir
Bu yorum görüntülenemiyor
Okur Takip Önerileri
Mahir Amca bir yorumu yanıtladı.
Güzel ve faydalı bir inceleme olmuş, elinize sağlık. Çok doğru bir tespitte bulunmuşsunuz hocam: " Ben her bir sorunlu öğrencimi araştırdığımda altında sorunlu bir aile yatıyor. "
Eğitim aileden başlar ve buna sonuna kadar katılıyorum.
Teşekkürler.
1 önceki yanıtı göster
Bir kişiye dahi dokunabilirsek kârdır. Bir her zaman sıfırdan büyüktür. Öğretmenler her zaman toplumu aydınlatan, bireylere dokunan bir mum gibidirler. İdealist öğretmenler ise bu yolun yapı taşlarıdır. Hiçbir zaman umutsuzluk yok. Hiçbir zaman karamsarlık yok bu yolda. Ailelerin dokunamadığı, toplumun dokunamadığı yerlerde bizler dokunacağız ve yeşerteceğiz. Unutulmuş ve kaybolmuş her birey, toplumun yarattığı kaosun , trajedinin kurbanlarıdır.
Bu meslek para için değil, sevgiyle yapılan bir meslektir. Umarım idealist öğretmenlern sayısı, sizler gibi değerli insanların sayısı artar. İyi geceler dilerim. Saygılarımla.
1 sonraki yanıtı göster