Travma, bir karakter özelliğinden çok, yoğun acı veren duygusal bir deneyimdir.
Sayfa 87 - Koridor
"Demirin demiri bilediği gibi, insan da insanı biler."
Sayfa 80
En derin ihtiyacımız, ait olma, ilişki içinde olma, ruhsal ve duygusal bir "yuva" sahibi olma ihtiyacıdır.
Sayfa 68 - Koridor
Okur Takip Önerileri
Kendilerine hayir denmesine dayanamayan kişilerin temel sorunu yaşamlarının sorumluluğunu başkalarinın üzerine yıkma eğiliminde olmalarıdır.
Sayfa 58 - Koridor
Çocuklar, böylesine kötü bir dünyada kendilerini güvende hissetmek için şunları söyleyebilmelidirler:
"Hayır."
"Sana katılmıyorum."
"Olmaz."
"Yapmayacağım."
"Kes şunu"
"Canımı acıtıyor."
"Bu yanlış."
"Bana bu şekilde dokunmandan hoşlanmıyorum."
Sayfa 52 - Koridor
Kendimize ait olan sevme eyleminin sorumluluğunu üstlenmeli ve verimli bir biçimde kullanmalıyız. Gizlediğimiz sevgimiz veya bize verilmeyen sevgi duygusu bizi büyük ölçüde yaralar.
Sayfa 50 - Koridor
Kendi kendimize hayır diyebilmemiz gerekir. Bu hem yıkıcı isteklerimizi, hem de zaman zaman yerine getirilmesi akıllıca olmayan iyi isteklerimize hayır demeyi içerir.
İçsel yapı, sınırların ve kimliğin olduğu kadar, sahip olmanın, sorumluluğun ve oz denetimin de çok önemli bir bileşenidir.
Sayfa 47 - Koridor
Duygular ne göz ardı edilmeli, ne de her şeyden sorumlu tutulmalıdır.
Sayfa 43 - Koridor
Çehov, 'gerçek bir yaşamın olmadığı yerde onun yerinu düşler alır' der.
“Her şeyi anlıyorum da parayı kendi yerine oturtan insan, kendisi nereye oturacak. Sahip oldukları insana değil, insan sahip olduklarına değer biçebilir değil mi? Eşyaların onuru olmaz ki…”
Yaşadığı her şey sürüyor insanda. Ölümden başka bitiş yok.
Konuşmaktan korkmak, güçsüzlüğün insan ruhunda açtığı en derin çukurdur. Kimse bu çukuru başkasının gücüyle dolduramaz ve ne gariptir ki çukur büyüdükçe büyür insanın yıkımı.
Susmak insanın sözünü büyütüyorsa bir erdemdir. Bir yaprağı bile kıpırdatamaz yoksa suskunluk. Ne kadar cılız, ne kadar yanlış olursa olsun boşlukta iz bırakacak tek şey sözdür.