Geçti artık, geç!
Kendi yoluna bak.
Bir bedeli vardı, ötesi yok.
Durma, karanlıktır ardın!
Bir bilinmez denklemdir
bu yumak bir hesap,
bakma ardına, karanlıktır!
Bu an bugünü geç, yarına!
Bak güneşe, bu saat; dururlar mı?
Zerreyi ufula, olsun umudun
kalma yerinde, ilerle!
Kim demiş olmaz?
Bak toprağı yarıyor insan;
günü kuşatıyor, uyan!
Oluru var!
Karanlık basıyor her yanı,
Yol yakın göçmene,
Ayrılık çanları duyuluyor.
Farkında mısın?
Artık sokak lambaları gülmüyor.
Ve duyuyor musun kazma kürek seslerini?
Leyla mı ölüyor, Mecnun mu gömülüyor?
Bilemiyorum.
Ve gidişin, kurutacak kardelenlerimi
İstemiyorum, ne olur gitme...
MerhabaRamazan Çetiner · Sinada Kitap · 20175 okunma
Bütün vakit gecedir, karanlıktır.
Gündüz unutulan bir rüyadır.
Hapsolduğum bu yer,
Cümlenin noktalandığı bir sondur.
Yürümüşüm, bildin; vazgeçtim, anlamadın.
Bu son faslımdır, öteden bana ne!
Ne mutlu sözcüklere... İkinci mutluluğumdur. İlkinin aksine daha duygusal bir ruhi yoğunluktu. Ferdi olduğum şiirin bir kalemi sayılmak ve bu yüce yolun tozunu yutmak... Mutluluk verici... Şiir var olsun.