İran edebiyatına yeni ilgi duymaya başlamış biri olarak ilk başta düz bir kitap sanmıştım, kitabın derinlerine daldılkça post modern unsurların fazlaca yer aldığını gördüm, çaresiz bir hastalığa yakalanan adamın kendi rüyalarında kaybolup, uyku uyanıklık arası sanrılarının, korkularının, dışa vurumunu hayretle izledim, hayal unsurları oldukça fazla ve karmaşık, aralarda vermeye çalıştığı basit yada tek düze insan silüetlerine tepeden bakan tavrı ve insanın özünü arayış çabası, muhteşem detaylar, Kör Baykuş, dış dünyanın değil de içerdeki dünyanın karanlık taraflarını anlatıyor, bizim edebiyatımızda , Dokuzuncu Hariciye Koğuşu na denk düşen bir havası var.