Kendimi birden, kurusun diye pencerelere asılan, sonra orada unutulup yavaş yavaş buruşan, sonunda da asıldığı yeri kirleten yaş bir toz bezi gibi hissettim.
Gözlerinde, benim hayatta sahip olamadığım her şeyin hüznü okunuyor.
Reader Follow Recommendations
Okumamak için kitaplar alsak,
Konserlere gitsek ama ne müzik dinlesek ne de kimlerin geldiğine baksak
Yürümekten yorulduk deyip uzun gezintilere çıksak.
Hayatta kendimize bir yol çizsek, sonra da o yolun tam tersine gitsek. Yapılmadık şey bırakmasak, olmadığımız, olduğumuzu iddia etmediğimiz, başkalarının olduğumuzu hayal etmesini de istemediğimiz bir şeyin bütün hallerini kuşansak.