Medine
@Medinekrtl
Belki kadar kesin
Ve keşke kadar imkansız
...
83 okur puanı
28 Eki 2020 tarihinde katıldı
Tanıdığın kimse takip etmiyor
Ortak okuduğunuz kitap bulunmuyor
Sabitlenmiş gönderi
“Gönül yorgunluğu ne,biliyor musun? Gökte yıldızın kalmıyor. Gölgen bir yere sığmıyor. İçindeki şarkı içinde boğuluyor. Penceren sokağa bakmıyor. Bütün sevgi sözleri kalbinde cezaya dönüyor. Kirpiklerin hiçbir güzellikle halkalanmıyor. Baktığın bütün sular yeraltına çekiliyor. Sevmek korkusu ayrılıktan çok önce acı veriyor. Dünyanın bütün cenazeleri evinin önünden kalkıyor. Her gün bir arkadaşın büyüdüğünüz zamanlarda kayboluyor. Girdiğin çıktığın bütün kapıların önünde yabancı, ardında yalnızlık olup kalıyorsun. Ne biliyor musun gönül yorgunluğu? Kendinden soğuyorsun. Sözünden soğuyorsun. Geçmişinden soğuyorsun. İnandıklarından soğuyorsun. Baktığın yüzlerden soğuyorsun.
…
Kullanamadıktan sonra göğsümüzü dolduran hisler ve kafamızda kımıldayan düşünceler neye yarardı?
Ahmed Arif
Nasıl da almış aklımı
sürmüş, filiz vermiş içimde sevdan 🍁
Okur takip önerileri
"Seni öldürmeyen şeyin, seni tuhaflaştırdığına inanıyorum "
Şahsiyet
“İnsana en çok acı veren şey, söyledikleriyle söylemek istedikleri arasındaki uçurumdur.”
Sabahattin Ali
“Satın alınamayan şeyleri severim ben. Deniz gibi, gökyüzü gibi, Ay ve güneş gibi ve sevgi gibi.” 🍁🍂🍁
Özdemir Asaf
“Hep aklıma geliyorsun bak gördün mü senin de gidecek başka yerin yok.”
Sezai Karakoç
Anlamak masraflı iştir; emek , gayret, samimiyet ister.
Yanlış anlamak kolaydır oysa. Biraz kötü niyet, biraz da cahillik kafidir."
Necip Fazıl Kısakürek
"Bir necip fazıl dizesinde buluyorum kendimi;
'Ben de bir insanım, hiçbir fevkalâdeliğim yok. bir kadere bağlıyım, birtakım zaaflarla doluyum, belki herkesten daha zayıf.."
Ahmet Hamdi Tanpınar
En iyisi düşünmemekti, kaçmaktı. Kendi içime kaçmak, fakat bir içim var mıydı? Hatta ben var mıydım?
Ben dediğim şey, bir yığın ihtiyaç, azap ve korku idi.
Yok oluyoruz albayım telef oluyoruz ve birilerinin dünya derdi hiç bitmiyor.
Dostoyoveski"İnsancıklar" adlı kitabında: "Çok tuhaftı,ağlayamadım.Ama ruhum paramparça olmuştu."diyor. İnsanın içine atmasının güçlü görünmeye çalışmasının en yorucu hali bu olsa gerek...
Şu anda, sana güzel bir söz söyleyebilmek için, on bin kitap okumuş olmayı isterdim." dedi: "Gene de az gelişmiş bir cümle söylemeden içim rahat etmeyecek: seni tanıdığıma çok sevindim kendi çapımda.
Bir silgi gibi tükendim ben. Başkalarının yaptıklarını silmeye çalıştım: mürekkeple yazmışlar oysa. ben kurşun kalem silgisiydim.
Azaldığımla kaldım.
Ben iç dünyama dönüyorum. Orada hayal kırıklığına yer yok.