Râzı mısın, bana mecnun desinler? Senden uzaklara düşeli, günüm gecem hep yolculukla geçiyor. Dağ demiyor, tepe demiyor, yürüyor, yürüyorum. Sırtımda ne de çok ağırlığım varmış. Hepsinden evvel kunduralarımı atayım dedim. O zaman da ayaklarımı taşlar kesti. Ama ziyanı yok... bu acı, içimdekini yavaşlatıyor.