Lokman aleyhisselam şöyle dua ederdi;
“Allahım! Arkadaşlarımı, seni anarken bana yardım etmeyen, seni unuttuğumda bana hatırlatmayan, emrettiğimde bana itaat etmeyen, sustuğumda ise beni üzen gafil kişilerden kılma.”
(Abdullah İbni Mübarek, Kitabu’z Zühd Ve’r-Rekaik, 355)
“Ashabtan biri diğeriyle karşılaşınca içinden şöyle dua ederdi; ‘Allahım! Beni de onu da bağışla. Beni de onu da cennete girdir.’
Ama insanlar paraya kul olunca birbirlerine samimiyetle dua etmekten ne kadar da uzaklaştılar!”
Hasan Basri
Mü’min mü’minin parçasıdır. İhtiyacı beraber, derdi beraberdir. Sevinciyle sevinir, hüznüyle hüzünlenir. O kardeşinin aynasıdır. Ondan hoşlanmadığı bir şey görse, engel olur, onu düzeltir ve hak yola yöneltir. Gizlide de açıkta da onu korur. Muhakkak ki, sana dostundan dolayı bir nasip vardır. Sevdiğin kişiyi hatırlamandan dolayı da sana bir nasip vardır. Öyleyse kardeşlerini, arkadaşlarını ve oturacağın yerleri iyi seç.
Hasan Basri