Şamana" Zehir nedir? Diye sormuşlar " -İhtiyacımızdan fazla olan her şey zehirlidir. Demiş. Güç, yiyecek, ego, hırs, kıskançlık, korku, öfke kendini beğenmişlik, hatta iyi niyet..." Her şeyin fazlası zehir..."
“Başka bir öğüdün var mı ?” diye sordu çocuk.. “Ne kadar değerli olduğunu, sana nasıl davranıldığıyla ölçme,” dedi at. Şunu hep hatırla- değerlisin, önemlisin, seviliyorsun ve bu dünyaya başka kimsenin katamayacağı bir şey katıyorsun.”
✍️:Şiirlerimin yaşamla mücadelesi bitmiyor
Karla karışık yağmur, bulutla barışık ben
Anlatarak kazandığım bi' hayat var
Gerek anlatmak sözlerinden ev yapmak içinde barınmak
Aklım koca bi' mezarlık
Gömülen gömülene, unutulan unutulana, kayıplara karışan karışana
Hatırladıklarım, unuttuklarımdan az
Geçmiş zaman karanlık, yarınlar beyaz
Geldi başıma bir kere unutmadım ya bir kere
Hatırladım da çok kere ve evimi verdim sellere
Ve yüzümü döndüm çiçeklerin yüzünü döndüğü yerlere
El salladım ellere elim elden ellere
Tezene değer tellere ve kor düşer yüreklere
Günaydın peşime takılıp uçmayan elemlere
Yol yarısı kırılıp düşen kurşundan kalemlere
Yolda yolcu yoldaş arar varmadan alemlere
Selam götür benden ilet en derinden sevgilere
Kelam yeter boyundan büyük işlere kalkan kimselere
Beni öldürsünler ama inanmasınlar fitnelere
Öldürsünler Lenin'leri ve uymasınlar Hitler'e
✍️:Soğuyan bir bardak çaydır şu ömür
Isıtıp içmeye muhabbet ister
Kınalı ellerde çay hoş görülür
Uzanıp almaya cesaret ister
Gönül muhabbet ister çaylar bahane
Sevgiyle kaynamış demler şahane
Ne zaman sevdiğim cıksa meydana
Yan yana durmaya cesaret ister
Sevdaya dur demek ne zormuş meğer
Çaya muhabbetin herşeye değer
EYVALLAH demeye cesaret ister
Çay ocakta kaynar aşkın kalbimde
Çaylı ilahiler zikir dilimde
Abu hayat olur çayım elimde .
Sevda ile içmek cesaret ister...✨🤍 🕊️
Yara! Ben derisi yüzülmüş bir yarayım. Seksen yıldır yüreğimde açılan bu yara bugüne kadar ne iyileşti ne de kabuk bağlayabildi. Bu yara öyle bir yara ki, kabuk bağlayıp iyileşeceğine, her geçen gün biraz daha derinleşip büyüdü. Yara büyüdükçe ben küçüldüm, ben küçüldükçe de yaram büyüdü. Öyle ki upuzun ömrümün sonunda ben bu yaradan ibaret kaldım. Yara! Kapkara bir yara! Bugüne kadar hiç kimseye bu yaramdan bahsedip anlatmadım. O uğursuz geceden beri yaram hep içe doğru derinleşip kanadı. Ama artık ne bu içe doğru kanayan yarayı saklayacak dermanım kaldı ne de onunla mezara gidecek takatim.”