meronlee
@Mehbubee
13 okur puanı
Mart 2018 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitap
Bir kitabı okumayı düşünüyor
"Kitaptaki son sözüm şudur Orhan bey,lütfen unutmayın..."
"Unutmam."
Füsunun fotoğrafını aşkla öptü ve ceketinin ğöğüs cebine dikkatle yerleştirdi.Sonra bana zaferle gülümsedi.
"Herkes bilsin,çok mutlu bir hayat yaşadım."
Okur Takip Önerileri
Bir kitabı okumaya başladı
" İnsanın caniyi de,peygamberi de öldürdüğüne bakılırsa,onun sıradan bir varlık olduğunu düşünemem. "
Sayfa 55Kitabı okudu
Dedem diyor ki,geçmiş zamanların birinde, bir han başka bir hanı tutsak almış.Bu han tutsağına:"Eğer istersen benim kölem olarak yanımda kalır,uzun zaman yaşayabilirsin.İstemezsen,en büyük arzunu yerine getirir,sonra da seni öldürürüm,"demiş.Tutsak han düşünüp cevap vermiş:"Köle olarak yaşamak istemiyorum,beni öldür daha iyi.Ancak öldürmeden önce,benim vatanımdan herhangi bir çobanı buraya getirtmeni istiyorum."-"Ne yapacaksın o çobanı?"-"Ölmeden önce ondan bir türkü dinlemek istiyorum."Dedem diyor ki,işte böyle,vatanlarının bir türküsü için canlarını feda eden insanlar varmış.Böyle insanları görmeyi ne kadar isterdim!Herhalde onlar büyük şehirlerde yaşıyorlar.
İnsanın mutlu olması ve bu mutluluğu başkalarına da vermesi bazen ne kadar kolay oluyor! diyordu. Hep böyle,evet tam o anda olduğu gibi yaşamalıydı insan.Ama gerçek hayat bu değildi. Mutluluğun yanısıra,peşini hiç bırakmayan,insanın ruhunu,bütün hayatını allak bullak eden felaketler,mutsuzluklar da vardı
Bir kitap okudu
168 syf.
10/10 puan verdi
meronlee tekrar paylaştı.
"Senin bu okuman hiç bitmeyecek mi be usta?"
"Bitmeyecek," dedi.
"Hiç mi?"
"Hiç."
"Niyetin kâtip olmak mı yani?"
"Hayır."
"Ya?"
"İnsan olmak!"
Orhan Kemal
Ömrümde hiçbir insan yüzü,hiçbir ağlayış bana bu kadar acı,bu kadar manalı görünmemişti.
Sayfa 23
Herhalde mutluluk dedikleri de bu olsa gerek: Biraz güvenlik,biraz can sıkıntısı
Sayfa 203Kitabı okudu
" İnsanın kendi ölümünü düşünmesi ne korkunç " dedi." Hele onun yakınlaştığını bile bile kendini onu düşünmekten alıkoyamaması... Bazı insanlar hazırlık yapmadan ölmenin mutluluğuna kavuşuyorlar. Ani bir kaza,bir kalp krizi mesela. Korkmana gerek kalmadan göçüb gidiveriyorsun bu dünyadan. Sonra da düşünce diye bir şey kalmıyor. Galiba işin korkunç yanı ölmek değil,ölümden korkmak. En temizi bir kurşun. Evet evet,kafaya saplanan bir kurşun. Güm,diye bir ses ve daha ne olduğunu bile anlamaya fırsat kalmadan,yoksun!"
Sayfa 178Kitabı okudu