Mehmet Genç
@Mehmetgenc01
Öğrenci
Şanlıurfa
19 Eylül
71 okur puanı
Ekim 2020 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitaplar
Okuma Hedefleri
Sabitlenmiş gönderi
“Yaşadığım süre boyunca;
birinin yüzüme silah doğrultması
beni sevdiğini söylemesinden daha samimi gelecek”
Ölümlerin karşısında şaşırıyorum
Ne desem ki
Düşünüyorum.
Kalanları ağlıyor gidenin
Benim gözlerim kuru
Herkes bana bakıyor, biliyorum
İçlerinden geçenleri.
Başsağlığı dilemek
Garibime gidiyor
Ölen öldü, sen yaşa
Küçültmeye benziyor.
Beni böyle kitaplar mı yaptı ne
Kağıtlarda gidenlere içlenip ağlayan ben
Hayattaki ölümlerde put gibi duruyorum.
Birinin peşindeyim ben; tanımsız bıraktığım birinin. Sessizliğin doyurduğu, biçimli ve endişeli birinin. Düşüncelerimi zapt eden, kelimelerimi korkutan birinin. Yanında huzurlu uyuduğum, mutlu uyandığım birinin. Onunla olmakla, onunla birlikte yaşamakla gizli bir gurur duyduğum, asla kıskançlığa ya da sahiplenmeye dönüşmeyen bir tutkuyla bağlandığım birinin. Onu arıyorum göğe her baktığımda; bir melek gibi uzanıp yüzüme dokunacağını tasarlıyorum.
Okur Takip Önerileri
yoruldum
değiştirmekten kanını yüreğimin
hergün yeniden başlayan
çığırtkan bir şarkıyı söylemekten
hergün
yeni bir şarkı bestelemekten
seni özledim.
kemiklerim çatırdıyor artık.
içimde tuttuğum cümleler kanıma karıştı.
zehirlendim sanırım.
bir kuyunun girişindeyim,
düştüysen haber et düşeyim.
seni özledim.
Manidar
Bir at arabası tekerleği,
atın durmasına hasret,
at, arabacının uykusuna hasret,
arabacı ölüme hasret…
Düşünün...
saat; demin
periyodik mezar ziyaretleri...
bir acı habere bakar; denge denen illetin ince olduğunu anlamak.
yerler kayar, her yer kayar.
düşülür, hem de sırt üstü.
düşünün, kaplumbağasınız.
bir acı habere bakar.
Arada karalıyorum.
Nisanın ortası, muhtemelen ömrümün de ortasındayım. Sayısız gün batımı, sayısız yağmur, sayısız insan, sayısız film ve birkaç cenaze görmüşlüğüm var. Gözlemlerimin ve yaşanmışlıkların bana kattığı her şeyi; bir kürek toprağı, kırk beş dereceyle dizilmiş tahtaların üstüne atınca kaybettim. koordinat olarak açıklamam gerekirse; hiç hareket etmediğim halde her şey arkamda kaldı. bu durum ne fiziğe yakıştı, ne de benim gençliğime. pek bir talebim kalmadı...
Nostalji hastalığım yok ama eski ramazanları, eski bayramları, eski insanları, eski sohbetleri, eski kaşarı ve koca evin içinde tek başıma yaşamadığım günleri özlüyorum. Efkarımı derinlemesine analiz etmek gibi bir şımarıklığım var. konu benim hüzünlerim olduğu zaman rafine bir insanım.
Kendime haksızlık etmek, benim hobimdir. günlük şehir hayatının kaosundan bu şekilde sıyrılıyorum.
bir saman kağıdına evren için bütün kusurları yazsam, zamanım yetmeyecek. o yüzden ben bütün ihaleyi kendime yüklüyorum. Bu şekilde muazzam bir zaman kazanıyorum. Ortadoğu'daki petrol meseleleri de, ilaç sektörünün pandemi fantezileri de, mülteci sorunu da, fenerbahçe'nin içinde bulunduğu durum da, tabii ki benden kaynaklı.
Yalnızı ve yazığıyım bu dünyanın
mağrur bir komutan kadar mazurum
ellerime söz geçirmekten caydım
yalnızlığımın beş bin nüsha kopyasını çıkardım
tanrım, çayı demledim…
Ben öleyim ücralarda
ey şehir uleması
siz tıpış tıpış yaşayın!
Umutsuz bir gecenin
nihayetindeyim Veronica,
Bir hayli yorgunum,
Düşünüyorum da beyaz bir
güvercin mi yollasam sana,
Seni anlatan şiirler doğar mı yarına ?
Kalbim
demir masanın küfü, örtünün yırtığı
camın kırığı, patlayan freni hayatımın
kalbim, anla, bitti mevsim
bir başka yolcu yok sana.