Nasıl da mutlu olmuştum bugün seni görünce, bu gece için yeni bir masal kitabı diyerek. Ne güzel de başlamıştın yahu. Fakat niçin böyle oldu anlayamadım. Sevgili Cemal Süreya, çocuk edebiyatı diye bir şey olmaması gerektiğini anlatıyor Günler isimli eserinden alıntılanmış kısımda. Tam da bu sebepten midir bilemem ama ne çocuk yazıları olmuş bunlar ne de öteye geçebilmiş. Çocuklara okuma zevki aşılamak imiş amaç ama bunu öyle göstere göstere yapmış ki bir yerde itici durmuş. Ders vereyim çocuklara demiş; onu da doğrudan doğruya söylemiş. Madem çocuklar her şeyi anlar diyorsun; onların hayalgücüne güven. Biraz süsle cümlelerini, onlar yine anlar anlayacağını.
Çok üzüldüm yahu, gerçekten çok üzüldüm. :(
