Merve
@Merve3438
Lisans
Toronto
80 reader point
Joined on August 2019
Şu anda okuduğu kitap
Okuma Hedefleri
İlk ihlâl bütün ihlâllerin cümle kapısıdır. Bozulma sonradan gelir.
Sayfa 415 - Timaş Yayınları, 1. Baskı Ekim 2017Kitabı okuyor
İnsanı ihmal eden her ideoloji kendi yarattığı nesil tarafından boğulmak mecburiyetinde.
Sayfa 415 - Timaş Yayınları, 1. Baskı Ekim 2017Kitabı okuyor
Dünyanın ipi koptu, çivisi çıktı. Benimse bildiğim tek şey var. Her şeye rağmen insan hayatı onurla tamamlanması gereken bir şeydir.
Sayfa 415 - Timaş Yayınları, 1. Baskı Ekim 2017Kitabı okuyor
Reader Follow Recommendations
Toplum, bireyini yargılar ve infaz ederken çoğu kez yargıladığı bireyden daha kirlidir.
Sayfa 413 - Timaş Yayınları, 1. Baskı Ekim 2017Kitabı okuyor
Değişme, yenilenme kaçınılmaz. Fakat yenilenirken değerler yok oluyor. O zaman da yenilenme değil yozlaşma oluyor bunun adı. İçimi yakan bu.
Sayfa 394 - Timaş Yayınları, 1. Baskı Ekim 2017Kitabı okuyor
Bazı şehirler görmek için bazı şehirler yaşamak için var.
Sayfa 376 - Timaş Yayınları, 1. Baskı Ekim 2017Kitabı okuyor
Ölümün en kötü yanı beklenmedik olması, geriye hep yapacak bir yığın şey kalması.
Sayfa 310 - Timaş Yayınları, 1. Baskı Ekim 2017Kitabı okuyor
Herkesin aşk acıları vardır;
Benim dostluk acılarım oldu.
Bir Dinozorun Anıları
Kuru tuzumuz önce ıslanıp sonra eriyebilir. Kaza da kader de bizim içindir. Akla gelmeyen başa gelebilir. Küpe olsa kulağımıza ve ah unutmasak. Bizden büyük Allah var, böyle mağrur olmasak.
Sayfa 308 - Timaş Yayınları, 1. Baskı Ekim 2017Kitabı okuyor
Araf sükûnetli bir yer değildir. Aşılmak içindir, kalınmak için değil.
Sayfa 305 - Timaş Yayınları, 1. Baskı Ekim 2017Kitabı okuyor
Mucize, kapılarını ancak kendisine inananlara açar.
Sayfa 304 - Timaş Yayınları, 1. Baskı Ekim 2017Kitabı okuyor
Bir sıkıntının geçeceğine duyulan güven, ona dayanmanın tek çaresiydi. Ama ümidin olmadığı yerde ümit kapılarının açık kalması da ne kadar acı.
Sayfa 304 - Timaş Yayınları, 1. Baskı Ekim 2017Kitabı okuyor
Hayatın kendisinden çok onu nasıl algıladığımız bizi biz, hayatımızı bizim hayatımız yapıyor.
Sayfa 297Kitabı okuyor
Öğrencilerim. Hayatımın küçük bir parçası zannettiğim şeyin asli parça olduğunu onlardan öğrendim. Ben ki “ Çocuklar nasıl?” diye sorulduğunda, “hangi çocuklar? Benimkiler mi öğrencilerin mi?” diye mukabele etmişim.
Sayfa 290 - Timaş Yayınları, 1. Baskı Ekim 2017Kitabı okuyor