Benden çaldığın dakikaları sayıyorum, damarlarına sarı fosforlu kalemle adımı yazıyorum.
Sen istesen de unutamayacaksın beni, ben istesem de fotoğrafını çekmeyeceğim.
gözüm telefonda değil artık..
seninse hala kedin yok
adresin yok,
yüzün yok..
yüzsüz çırpınışlarının arasında hiç ölmeyeceğim sandın.
evini bulamayacağımı..
parmakların çözülüyor Ankara..
ellerine bak..
sarı fosforluyla çizme artık şiirleri.
ben çoktan unuttum ismini.
