Meryy
@Meryvirjin
Meryy @birfilinkütüphanesi hesabının kullanıcısı burada sıfırdan başlıyoruz
Anne
Halkla İlişkiler ve Reklam
31 okur puanı
Mayıs 2023 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitap
Yapıcı olan insanın yaratıcı olduğu,yeni yollar açmayı sevdiği yadsınamaz bir gerçektir. Acaba neden bir yandan da yıkmaya, her şeyi darmadağın etmeye eğilimi vardır.
İnsanların, bir an için aptal olmadığını düşünelim (Gerçeğe bakarsanız böyle bir savda bulunmak olanaksızdır. Hiç değilse şu nedenle ki, insanı aptal kabul edersek,kime akıllı diyeceğiz?)Ama şunu söylemeliyim:İnsanoğlu,aptal değilse bile dehşetli ölçüde nankördür.Evet, eşi bulunmaz bir değer bilmez, nankör! Nankörün nankörü !Hatta bana göre,insanı en uygun olarak, iki ayaklı nankör bir yaratıktır diye tanımlamak gerekir.
Okur Takip Önerileri
İnsanlara gerekli olan tek şey, ne pahasına olursa olsun, sonunun nereye varacağını bilmeden, özgür bir arzudur.
İnsan ahmak bir yaratıktır! Ya da daha doğru bir deyişle, ahmak değil de nankör, eşine çok ender rastlanabilecek derecede nankör bir yaratıktır.
Kleopatra, cariyelerinin gögüslerine altın iğneler batırmayı sever, onların attığı çığlıklardan, acı içinde kıvranmalarından zevk alırmış. Şimdi siz bana,bunların çok eski barbarlık dönemlerine ait olduğunu söyleyeceksiniz. Öyleyse (mecazi anlamda söylüyorum), şimdi günümüzde batırılan iğneler bize, çağımızın da barbarlık içinde olduğunu gösteriyor. Bugünün insanı, pek çok bakımından barbarlık dönemindeki kişilerden daha üstün olduğu hâlde, aklın ve bilginin gösterdiği yoldan gitmeye bir türlü alışamamış, aklın yolunu kullanmayı öğrenememiştir. Bununla birlikte bazı eski ve kötü alışkanlıklar ortadan kalkmıştır.
Tembelliğimin nedeni tüm bu serseriliklerim olsaydı keşke. Tanrım keşke öyle olsaydı, kendime ne kadar çok saygı duyardım !En azından benim için,"Kim bu adam? "diye sorulunca,"Tembelin biri! "yanıtını verirlerdi.Ben de bunu duymaktan keyif duyardım. Benim de kendimce bir özelliğim, benim için söylenen bir şey olurdu. Siz ne diyorsunuz? " Tembel"sözcüğü, şaka değil; bir makam, tek başına bile gelecektir. Benimle alay etmeyin,dalga geçmeyin, gerçektir böyledir bu. Bu durumda,hak etmiş olarak seçkin bir derneğe üye olur, kendime saygı göstermekten başka bir iş yapmazdım
Aldatmaca ile dolu olan bir dünya yarattığınızı bile bile, kime ve neden gücenip kızdığınızı kestiremeden,tüm bu aldatmacalar,karışıklıklar,bilinmeyenler arasında içiniz sızlarda sızlar Üstelik,bilemediğimiz şeyler çoğaldıkça duyduğumuz üzüntüler ve iç sızıları da o denli artmaya devam eder
Her şeyi tam anlamıyla algılamak, bir hastalıktır.
İsteyip istemediğimi doğru dürüst bilmediğim,fakat neticesi aleyhime çıkarsa istemediğimi iddia ettiğim bu nevi söz ve fiillerimin daimi bir mesulünü bulmuştum: Buna içimdeki şeytan diyordum;müdafaasını üzerime almaktan korktuğum bütün hareketlerimi ona yüklüyor ve kendi suratıma tüküreceğim yerde,haksızlığa, tesadüfün cilvesine uğramış bir mazlum gibi nefsimi şefkat ve ihtimama layık görüyordum. Halbuki ne şeytanı azizim, ne şeytanı? Bu bizim gururumuzun, salaklığımızın uydurması...İçimizdeki şeytan pek de kurnazca olmayan bir kaçamak yolu... İçimizde şeytan yok ...İçimizde aciz var...Tembellik var... İradesizlik, bilgisizlik ve bunların hepsinden daha korkunç bir şey;hakikatleri görmekten kaçmak itiyadı var...Hiçbir şey üzerinde düşünmeye,hatta bir parçacık durmaya alışmayan gevşek beyinlerimizle kullanmaya lüzumu göremeyerek nihayet zamanla kaybettiğimiz biçare irademizle hayatta dümensiz bir sandal gibi dört tarafa savruluyor ve devrildiğimiz zaman kabahati meçhul kuvvetlerde,insan iradesinin üstündeki tesirlerde arıyoruz.
