"Bende hayatımın anılarının, hatırlanan bir yaşantının ki gibi birbirini izlemesini ve düzenli olmalarını istemiştim. Zamanı kuyruğundan yakalamaya çalışmak gibi bir şey... Ama biz, yarının henüz orada olmadığını hep unutuyoruz."
"Çok uzun zaman önce çıkmış bir sesin en son zayıf yankısıydı sanki. İnsan sesinin canlılığından ve tınısından öyle uzaktı ki, bir zamanlar güzel olan bir rengin solgun bir lekeye dönüştüğü hissini veriyordu. Bu ses öyle bastırılmıştı ki yerin altından geliyordu adeta. O kadar etkileyiciydi ki, ancak ümitsiz ve yolunu kaybetmiş bir yaratık, bir başına çölde gezmekten yorgun düşmüş, açlıktan ölmek üzere olan gezgin, ölmeye yatmadan önce yuvasını ve dostlarını anarken böyle bir ses çıkarabilirdi."
Sayfa 55
"Konuştuğunda onu içine düştüğü boşluktan çıkarmak, çok zayıf bir insanı ayıltmaya benziyordu ya da ölmekte olan bir adamın ruhunu bir ümit korumaya."
Sayfa 57
Reader Follow Recommendations
