Canlıların aidiyet duygusu müthiştir. Zihni esaret prangalarıyla bağlanmadıkça göklerde özgürce dolaşan kudretli şahin bile bir sürelik hapisten sonra sahibinin gözünün içine bakarken tüm ömrünü hücrede geçiren insanoğlunun tüm mevcudiyetiyle ev özlemi çekmesi kadar doğal bir şey yoktur. Sahiplenilmek, sahip olunmak, ait olunmak hissi; tüm özlemlerin dünyasının özünde yatan yapı taşıdır. Bu yüzden evden gidilmez, gidilemez. Gidilse bile daha fazla sahiplenilmek içindir.