Hadi herkesin tecavüz, hırsızlık, şiddet vs. yapmaya ilişkin tüm davranışlarını yok edelim. Hiç kimse kötülük yapmaya yeltenmesin. Bu tür düşüncelere sahip olanlar kendileri çok hasta hissetsinler. Peki bu suç oranlarında düşüşe neden olur mu? Büyük ihtimalle olur. Düşünsenize, tecavüz yok, insan öldürme yok, hırsızlık yok, kavga gürültü hiç yok.
Ama bir şeyi söylemeyi es geçtim sanırım. Bu suçları yapmamayı sen seçmiyorsun, çünkü seçemiyorsun. Seçme şansın yok. Herkes iyi olmak zorunda!
Tamam bu çok güzel bir şey, muhtemelen her şey çok güzel olurdu, dünya harika bir yer olurdu falan ve b*k püsür. Ama bu durumda ‘insan’ olmaktan söz edebilir miydik ki? Doğruyu veya yanlışı seçme şansı olan, iyi veya kötü olmayı seçebilen bir insandan. Seçmek için özgür iradesi olan bir insandan…
İşte kitap bu konu üzerinde duruyor. Çağrışım yöntemiyle, Garcia etkisiyle ve Pavlov’un koşullanmasıyla “İnsanın içindeki kötülüğün dışavurumunu engellesek, herkes mükemmel insana dönüşse nasıl olur?” çerçevesinde ilerliyor. Çok eğlenceli ve kitabın ana karakterini çok iyi yansıtan bir dille yazılmış olan kitap, oldukça da sürükleyici.
