Böyle de güzel tarif edilmez ki
Gözyaşı öyle gözden aşağı akınca kireç yapmaz, gömleğinin yeniyle siler, iki üç kere sümüklerini çekersin. O kolay olanı. Fakat gözden içe doğru akınca çok pis oluyor. Çaydanlık dibi gibi bembeyaz oluyor insanın içi... Sen daha çocukluğunun tozunu atmamışken, bir de kireç bağlıyorsun, ne fena.
Sayfa 171Kitabı okudu
Reader Follow Recommendations
Sana bir dost tavsiyesi, ruhundaki rutubeti keşfetmen zaman alır; fark ettiğinde, kollarını sıva, kendi çocukluğunu kendin temizleyeceksin. Perdeleri çek, tülleri yıka, dünyaya açılan pencerenin camlarını sil. Çerçeveyi, duvarda bıraktığı ize aldırmadan sök yerinden, mutlu bir çocuk yüzü görene kadar, çeşmenin altında saatlerce yıka.
Sayfa 170Kitabı okudu
Sınırsız bir affedicilikle harmanlanmış kalbim, sabır ve sessizlikle iyice demlenince, yumuşak bir içimi oldu tabii kişiliğimin.
Sayfa 76Kitabı okudu
Acılar kademe kademe, yaşadıkça dozu artıyor, tesiri azalıyor.
Sayfa 57Kitabı okudu
Zihnimizi edebiyat dekore eder. Kalbimiz ve beynimiz arasında işlek kanallar, tüneller koridorlar açar. Ahlaki olgunluğun, Vicdan hassasiyetinin, gönül ferahlılığının imkanlarını; edebiyat sanatı sayesinde keşfederiz. Bir kumandanı, bir deliyi, anneyi, büyücüyü, talebeyi, avukatı, fahişeyi, korkağı, cömerdi, zavallıyı, kurnazı, dahiyi, tembeli, salağı,... kelimelerden tanırız....
Sayfa 104Kitabı okudu
Hayat insanlar güldüğünde ciddiyetinden kaybetmediği gibi, insanlar öldüğünde de gülünçlüğünden kaybetmiyor.
Sayfa 189Kitabı okudu
Yine de insan istiyor ki, bir kişiyle olsun bu 'kalpteki sır', daha doğrusu 'kalbin sırrı' konusunda anlaşabilsin. Birisi evet desin, "seni anlıyorum. Aynı dert bende de var."
Sayfa 341Kitabı okudu