Yine ağlamak istiyorum ama gülmeye ihtiyacım var
Günaha girmek dışında bu hayatta hiçbir şeyden pişman olmadım. İnsan maneviyatından daha değerli hiçbir şey yoktur
... Liza'nın alaycılığının, utangaç, kalbi temiz insanların, ruhlarına paldır küldür, izin almadan girmek isteyenlere karşı gururlarını korumak ve bir çeşit çekingenlik perdesinin ardına gizlenip hislerini açık etmemek için başvurdukları sıradan bir son çare olduğunu anlayamamıştım.
Okur Takip Önerileri
Pantolonumun dizilerinden birinde kocaman sarı bir leke vardı. Sırf bu lekenin bile haysiyetimin onda dokuzunu kaybettireceği hissediyordum. Böyle düşünmenin küçüklük olduğunu da biliyordum. "Şimdi düşünmenin Sırası değil, gerçek olduğu gibi karşınızda diyor metanetimi kaybediyordum. Düşüncelerimin hepsinde lüzumsuz abartmalar olduğunu o zaman da pekala fark ediyordum, fakat ne yapayım elimden bir şey gelmiyor, sıtmaya tutulmuş gibi titriyordum.
Ne ben kimseye benziyorum Ne de herhangi biri bana. "Tek başımayım, ama onlar hep birlik" diye düşünmekten kendimi alamıyorum