İçindeki bütün yıkıntılara bütün kederlere rağmen başını yere eğmek istemiyordu. Matemini ortaya vurmadan tek başına yüklenecek ve yeni bir hayata doğru yürüyecekti.
Ben küçükken, ekmek aslanın ağzındaydı. Ben büyürken midesine inmişti, ekmek aslanın midesindeydi. Şimdilerde artık aslan da aç olsa gerekti.
Bir an yabancı bir insan gibi kendimi seyrettim burada ,oturduğum yerde; yedi sene yaşlanmıştım, hiç tanımadığım ama sen diye hitap etmeye mecbur bırakıldığım bir insanla,ne yapacağımı bilemediğimden yine satranç oynuyordum; hem de nedenini hiç bilemediğim gitmem emredilen, Tanrı'nın unuttuğu tuhaf bir yerde. Bir yandan roka hazırlık olarak gayet
Reader Follow Recommendations
“Sürekli birilerine ihtiyaç duymak niye Selim? Yani neden hep çift kişi olma arzusu taşıyoruz? Yüz kere yemin etsek de bir daha kapılmamaya, acısını biraz unuttuktan sonra yine yeni bir eş arama ihtiyacı hissediyoruz. Oysa ben yalnız kalmayı seven biriyim. Acaba aradığımız kişi sevilmek arzumuzdan mı kaynaklı oluyor yoksa kalbimizin pansumanı için mi?”
Ölüm kararı verilene kadar, soluk aldığımı, hareket ettiğimi, diğer insanlarla aynı ortamda yaşadığımı hissetmemiştim; şimdi dünyayla benim aramda bir sınır olduğunu kesin bir şekilde kavrıyordum.