Öncelikle kitaba, saçma bu ama, diyecek arkadaşlara tavsiyem her edebi esere aynı gözle bakmaya çalışmaları. Kimse Dostoyevski kadar incelemez bir hissi ya da kimse Sabahattin Ali'nin anlattığı o büyük aşkı yaşayamaz. Bakmamamız ya da bakamamamız çok normal. Biz sıradan hayatlarımızda bunları görmesek de çoğu kez, bu eserleri okuyunca sadece yazarın hayal gücünü beğeniriz ya da beğenmeyiz. Edebi değerini sorgulayabiliriz. Ama çok saçma demek başka bir boyutu eleştirinin. Bu kitapta yazarın yapmaya çalıştığı zaten güncel olaylara farklı bir anlam yüklemek.
Bu arada söylediği şeylerin çoğu imkansız değil. Yani ufak da olsa astrofizik ya da astronomi çalışmış da. Dünya'nın yaratılması ya da insanların buraya yerleşmesi gibi trajikomik hikayelere yakından bakarsanız bugünün ekonomik, dini, günlük hayatına yapılabilecek en ağır eleştiriyi yapıyor aba altından. Kısa bir örnek vermek gerekirse, --Spoiler-- başka bir gezegendekilerin bütün işe yaramaz insanları toplayıp, gezegenimiz yok olacak binin şu gemiye biz de arkanızdan geliyoruz, diye kandırıp bunlardan kurtulması. Ve o işe yaramazların dünyaya inip buradaki hayatı domine etmesi ve bugünkü medeniyeti kurması --Spoiler--, bugünün eksik her ideolojisinin, sisteminin, her şeyinin işe yaramaz ordusu tarafından oluşturulduğunu söylemek çok ciddi bir eleştiri. Ayrıca komik de.
Kitap okurken çok nadir gülerim. Bu kitap bunu defalarca başardı. Defalarca kitabı kapatıp hicvin detaylarını düşündüm. Kısaca güzel kitaptır; bakmayın siz gezegen, uzay, robot var diye beğenilmediğine. Kesinlikle tavsiye ederim..
J. Mario Simmel
657.jpg){kind=small}
