MUTLULUK TRENİ
Geçiyor ömür gözlerinin önünden bir film misali
Yüreği sızlıyor sanki dalları kırılmış bir ağaç gibi
Çaresi mi var geri getiremezsin o neşeli günleri
Tek tesellin beklemektir ,kaybetmeden bugünleri
Bir çocuk düşün soğukta üşümüş küçücük elleri
Nereye dönse çaresizlik çökmüş gidemez ileri
Geçiyor bu devran koşsa yetişemez sarsılır yeri
Oturur izlersin çürümeye yüz tutmuş bedenleri
Yarınlar yaşanmadan birer birer terkediyor seni
Gözlerinden dökülen yaşlar, anlatıyor birşeyleri
Uzaklara dalıp gitme , yaşadığın bu hayat fani
Geçmişten eser yok,durmaz bozulsa bile saati
Gönül girdabında çalar türküsü dinler durur kâfi
Bir mana arar sözlerinde konuşamaz durur bakî
Saltanatı bitiyor ,tırmansa aşacak o dağı sanki?
Mutluluk treni kaçıyor olamazsın ona asla mâni.
Mustafa Deringöl