Evet, baba kanı dökmek korkunç şey! Bana hayat veren, beni seven, hayatını benden esirgemeyen, çocukluğumda hastalıklarımı benimle beraber çeken, mutluluğum uğruna kendini feda eden, sırf sevincimle, başarılarımla yaşayan bir babayı öldürmek; bu insan aklına sığmaz.
Sayın jüri üyeleri, baba, gerçek baba; ne büyük kelimedir bu, bu ad içinde ne muazzam bir varlık taşır. Gerçek bir babanın ne olduğunu , nasıl olması gerektiğini saydık. İlgilendiğimiz, içimizi yakan bu davadaki baba, ölen Fyodor Pavloviç Karamazov, kalbimizden koparak çizdiğimiz baba tipine biraz bile uygun değildi. Baba değil, bela idi. Evet, bazı babalar gerçekten tam beladır.
Gene de sanki karanlıkta bir umut ışığı parlamıştı. Mitya yerinden fırlayıp içeriye koştu, ömrünün sonuna kadar ecesi olacak kadına koştu. 'onun aşkının bir saati, bir dakikası, rezaletin verdiği azap içinde geçen bütün bir hayata bedel sayılamaz mıydı?' Bu anlamsız soru içine yerleşti.