6. (Ya Rəsulum!) Həqiqətən, kafirləri əzabla qorxutsan da, qorxutmasan da, onlar üçün birdir, iman gətirməzlər.
7. Allah onların ürəyinə və qulağına möhür vurmuşdur. Gözlərində də pərdə vardır. Onları böyük bir əzab gözləyir!
Gidince anladım aşkın yalanmış
Bu yalan kalbimi yaktı sevgilim
Bir tahta masada adımız kalmış
Görünce gözyaşım aktı sevgilim
Katlanırdım bil ki en derin yasa
Kolunda yabancı biri olmasa
Ayağı kırılmış o tahta masa
Senden çok vefalı çıktı sevgilim
Ergun Abi
Gidince anladım aşkın yalanmış
Bu yalan kalbimi yaktı sevgilim
Bir tahta masada adımız kalmış
Görünce gözyaşım aktı sevgilim
Katlanırdım bil ki en derin yasa
Kolunda yabancı biri olmasa
Ayağı kırılmış o tahta masa
Senden çok vefalı çıktı sevgilim
Ergun Abi
Həsrətin vurduğu yarə elə ki,
İllərlə vurar alışmaq olmaz.
Hicran elə təhlükəli bəla ki,
Yetsə sənə əlac tapılmaz.
Daim çalışsan qaçsanda onnan,
O sənin yetdiyin yerə əvvəldən çatır.
O gəlir sənə sevgi donuynan,
Sonradan oxları çıxarıb atır.
Həsrət ləzətdi deyir çoxusu,
İlk başlarda insanı bir xoş eyləyir.
Sanki deyir yoxdu qorxusu,
Sonra əbədi həyati zindan eyləyir.
Qurtulmaq istəsən yaralar səni,
Bu dərddən qurtulan hələ görünmür.
Ömür boyu ürəkdə çəkirsən qəmi,
Hicran qılıncı dəyən qəlb birdə döyünmür.
(Nadya)
•Bu şeirimdə həsrəti izah etməyə çalışdım,əslində o duyğunu izah etmək qeyri mümkündür sözlərə sığmaz.Ancaq birazda olsa öz subyektiv fikrimlə yazdım.
İnşAllah oxumaq sizədə xoş olar…✨
Düz yoldan azıb nabələd ünvanlara düşdüm
Düz yoldan azıb nabələd ünvanlara düşdüm
Məcnuna dönüb çöllü biyabanlara düşdüm
Səhranı gəzən yerdə bataqlıqlara batdım
Səhranı gəzən yerdə bataqlıqlara batdım
Dəryanı üzən vaxtı burulğanlara düşdüm
Onsuzda cəhənnəm odu etməz mənə təsir
Ondan da betər atəşi hicranlara düşdüm
Mən surətinin fikrinə daldıqca ay üzlüm
Hər tazə ayin əvvəli nöqsanlara düşdüm
İslanmışa çox gəlmə hədə qorxu yağışla
İslanmışa çox gəlmə hədə qorxu yağışla
Məndən xəbər al gör necə leysanlara düşdüm...
(Aydin Quliyev Xırdalanlı)
Səndən mənə bir ömürlük xatirə,
Məndən sənə nə qalacaq, nə bilim?
Çətin bir də daş üstə daş bitirəm,
Niyə uçdu bu qalaçıq, nə bilim...
Damağımda bal sevdanın turş dadı
Uşaq ağlım inadıma qurşadı.
Nə hönkürdü bu naqafil gurşadı?
Kimə dedim, — dedi, — ancaq: «nə bilim!»
Günlər mənə gün yazmağı unutdu,
Gülüm, günün güllərimi qurutdu.
Bu oyunda kim uduzdu, kim uddu,
Peşimanı kim olacaq, nə bilim?
Mən Arazam, səsim tutqun Arazdı,
Ha çağırdım, ha yüyürdüm, ha yazdım.
İndi daha qaynar təbim ayazdı,
İsinərmi bir od-ocaq, nə bilim...