Mükemmelliği ararken, mutlu olacak enerjimizi bitirmiş oluyoruz hocam
Evim olsa mutlu olurum, veya araba..
Maratonuna başlıyoruz ve bakıyoruz ki hayat bitmiş
Önümüze konulanlarla oyalanıp , birilerinin zincirleri kırmasını bekleyerek ya da Mevla nın kayırmasını umud ederek tüketiyoruz hayatı. Kimse uyanmak istemiyor. Konfor alanında herşey normalMİŞ gibi yaşamaya devam...
Belki de sevgi ısrardır ne dersiniz?
Öyle oturup bir köşede beklemek yerine, sevdiğin insanı kazanmak için, ona ulaşmak için bütün mücadeleyi vermektir. Kendinden vazgeçmektir.
Sadece seviyorum demek yerine bu sözü eyleme döke bilmektir.
Belki de bugüne kadar doğru bildiklerimizin hepsi koca bir yanlışdır....